JOANNA CZUBEK: Unihokej daje mi szczęście. Ten czas będę wspominać do końca życia (WYWIAD)

SANOK / NIEBIESZCZANY / PODKARPACIE. Zapraszamy na wywiad z Joanną Czubek, wychowanką Wilków Sanok, absolwentką I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku, najlepszą unihokeistką mistrzostw Polski w Elblągu, złotą i brązową medalistką mistrzostw kraju. Czołową zawodniczką reprezentacji szkół z terenu powiatu sanockiego, które dzięki świetnej postawie snajperki sięgały po największe sukcesy w sportowej historii.

Joanna Czubek ma 19 lat i pochodzi z Niebieszczan. Jest wychowanką klubu Wilki Sanok, zdaniem wielu jedną z najlepszych unihokeistek na Podkarpaciu. W swoim dorobku ma wiele sukcesów drużynowych i indywidualnych. Do najważniejszych należą: mistrzostwo Polski i brązowy medal mistrzostw Polski z I LO Sanok oraz 5. miejsce w kraju z SP Niebieszczany. W rozegranych kilka tygodni temu mistrzostwach w Elblągu została nagrodzona statuetką dla najlepszej zawodniczki całego turnieju (MVP), a rok wcześniej odebrała nagrodę dla najlepszego strzelca zawodów. Dwukrotnie sięgała po statuetkę MVP sezonu Sanockiej Ligi Unihokeja Kobiet, raz wygrywała te rozgrywki. Niedawno zdawała egzamin dojrzałości. Planuje studia na prestiżowej uczelni, nie zamierza kończyć przygody z unihokejem.

Joanna Czubek, foto: archiwum prywatne

Ostatnie tygodnie to dla Pani duża dawka emocji związana przede wszystkim z egzaminem dojrzałości i walką o jak najlepsze wyniki, które pozwolą podjąć studia na wymarzonej uczelni. To jednak również zakończenie pewnego etapu przygody z unihokejem. Trzy lata gry w ostatnich latach Szkoły Podstawowej w Niebieszczanach i cztery już w barwach I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku. Był to czas, w których odnosiła Pani wiele sukcesów drużynowych i indywidualnych. Jak wspomina Pani te lata?

Joanna Czubek i Krzysztof Sokołowski – trener w Wilkach Sanok

JOANNA CZUBEK: Owszem, ostatnie tygodnie dostarczyły mi wielu emocji. Jednak patrząc na to wszystko z perspektywy czasu śmiało mogę powiedzieć, że był to wspaniały czas w moim życiu. Już w podstawówce Pan Krzysztof Sokołowski zaszczepił we mnie pasję do unihokeja, którą przez te wszystkie lata, głównie dzięki niemu, mogłam rozwijać. Nie ukrywam, że to właśnie jemu zawdzięczam nasze zwycięstwa oraz sukcesy indywidualne. To on poświęcał nam każdą wolną chwilę i uczył wszystkiego od podstaw, zresztą robi to do dzisiaj w formie Sanockiej Ligi Unihokeja Kobiet, która jest kontynuacją pięknych przygód z unihokejem. Od samego początku wierzył w nas i motywował do treningów, czego skutkami są wielokrotne zwycięstwa na szczeblu wojewódzkim oraz wyjazdy na mistrzostwa Polski do Elbląga. Dzięki unihokejowi również poznałam wspaniałe dziewczyny, z którymi stworzyłyśmy drużynę idealną, nawet nie zawsze wygrywając. Uważam, że razem stworzyliśmy historię, którą zawsze będziemy wspominać z radością.

Który sukces uważa Pani za najważniejszy i dlaczego?

Najważniejszym sukcesem dla mnie jest oczywiście złoty medal zdobyty na mistrzostwach Polski w 2023 roku, ponieważ jest on zwieńczeniem wszystkich lat treningów i ćwiczeń. Medal na mistrzostwach Polski od zawsze był moim marzeniem, które w końcu się spełniło z czego jestem bardzo dumna. W końcu razem z licealną drużyną osiągnęłam to, na co czekałam od pierwszego wyjazdu w podstawówce do Elbląga – złoty medal, który dał mi ogromną satysfakcję z tego co robię. Jest to szczęście nie do opisania.

Drużyna I LO Sanok podczas mistrzostw Polski w 2023 roku. Mistrzynie kraju

5. miejsce na szkolnych mistrzostwach Polski z SP Niebieszczany oraz mistrzostwo Polski i brązowy medal z I LO. Te osiągnięcia zostały uznane za największe sportowe sukcesy w historii obu szkół. Unihokej to sport drużynowy, ale bez dwóch zdań była Pani wiodącą zawodniczką w tych drużynach. Jakie to uczucie, napisać sportową historię szkoły?

Jest to wspaniałe uczucie mieć świadomość tego, że mogłam w jakikolwiek sposób przyczynić się do tak dużych sukcesów i bardzo się cieszę, że mogłam zapisać swoje nazwisko na kartach historii tych wspaniałych szkół. Owszem jest to sport drużynowy i niczego nie zrobiłabym bez dziewczyn, ale mam również świadomość własnych możliwości oraz umiejętności, które ciągle staram się rozwijać. Choć to już koniec mojej przygody z unihokejem w tej szkole, to będę cofać się do niej pamięcią z uśmiechem na twarzy do końca życia.

Reprezentacja SP Niebieszczany z 2018 roku. 5. drużyna mistrzostw Polski

Co o Sanoku i drużynach z powiatu sanockiego mówi się w Elblągu? Czy faktycznie jesteśmy tam postrzegani jako bardzo mocny ośrodek tej dyscypliny i faworyci do sięgnięcia po medale?

Nad morzem o Sanoku mówi się wiele. Jesteśmy postrzegani jako bardzo mocne i systematycznie trenujące drużyny. Jesteśmy w ich oczach twardymi rywalami, którzy potrafią pokazać na co ich stać. Często jesteśmy przedstawiani jako faworyci. Może nie zawsze udaje nam się wygrać, ale Sanok nigdy nie wraca z Elbląga z pustymi rękoma. Wiele osób stamtąd również wspominało o tym, że słyszeli o SLU w Sanoku, co oczywiście wywołało zdziwienie, ale i uśmiech na mojej twarzy.

Podczas pierwszych edycji SLUK, w rozgrywkach występowała drużyna SP Niebieszczany, później zawodniczki tego zespołu tworzyły skład Wilków Sanok

Czy zamierza Pani kontynuować karierę już jako studentka? Czy jest szansa na to, że będzie Pani występować w Sanockiej Lidze Unihokeja Kobiet, w której sięgnęła Pani po trzy statuetki dla MVP rozgrywek?

Myślę, że jeśli nic nie stanie mi na przeszkodzie to oczywiste, że będę kontynuować karierę jako studentka. Aktualnie nie wyobrażam sobie, bez poważniejszego powodu, zaprzestać grania. Co do SLUK, to wszystko będzie zależało od tego gdzie dostanę się na studia.

Sukcesy unihokeistek w znaczący sposób przyczyniły się do osiągnięć sportowych I LO w Sanoku

Jak Pani zdaniem na przestrzeni kilku ostatnich lat zmieniała się Sanocka Liga Unihokeja Kobiet? Jaką rolę odegrały te rozgrywki w procesie przygotowania zespołów szkolnych do reprezentowania Sanoka i powiatu sanockiego w szkolnych mistrzostwach Polski?

Uważam, że SLUK pod względem umiejętności zawodniczek rozwinęła się bardzo i mimo tego, że występuje w niej teraz tylko 3 drużyny, to miała ona bardzo duży wpływ na przygotowanie młodzieży z wszystkich sanockich szkół do reprezentowania ich w każdych zawodach. Najlepszym przykładem jest oczywiście szkoła do której uczęszczałam – I LO w Sanoku. Za namową Pana Krzysztofa Sokołowskiego „skleiłyśmy” drużynę i 2 lata temu zaczęłyśmy naszą przygodę w lidze, która poprowadziła nas po złoty i brązowy medal mistrzostw Polski. SLUK aktualnie ma wysoki poziom i potencjał, ale myślę, że jeśli znalazłyby się jakieś nowe, chętne drużyny do dołączenia, zdrowa rywalizacja oraz poziom wzrosłyby jeszcze bardziej i zachęciły innych do uczestnictwa w niej w przyszłych latach. Uważam, że gdyby nie SLUK, nie byłybyśmy w stanie zagrać tak dobrych meczy na centralnych zawodach i nie przywiozłybyśmy dwa lata z rzędu dwóch tak cennych medali ze sobą do Sanoka, za co jestem bardzo wdzięczna wszystkim, którzy przyczynili się do naszego sukcesu.

Zespół I LO Sanok występujący w Sanockiej Lidze Unihokeja Kobiet (2024)

Czym dla Pani jest sport? Jak ważny jest unihokej?

Sport od zawsze odgrywał ogromną rolę w moim życiu. Nieważne w jakiej formie, ale zawsze był. Jest dla mnie czymś, co daje mi szczęście, ale też często wywołuje łzy przez różne niepowodzenia, co oczywiście mnie nie zniechęca, wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej motywuje do działania. Od zawsze lubiłam rywalizację, co tylko popychało mnie na sportową drogę. Satysfakcja z wygranej czy nawet ze świadomości, że zrobiłam coś lepiej niż na ostatnim treningu jest wspaniałym uczuciem. Unihokej bezdyskusyjnie odgrywa tutaj główną rolę. Towarzyszy mi od podstawówki i nie wyobrażam sobie, że miałabym w najbliższym czasie przestać go trenować.

Mecz Wilki Sanok – II LO Sanok

Czy jest Pani zadowolona z wyników matury? Którą uczelnię Pani wybierze i jaką zawodową drogę chciałaby Pani obrać?

Co prawda oficjalnych wyników jeszcze nie mam, ale wiem, że o ile podstawy poszły mi dobrze, to z rozszerzeń nie jestem już tak zadowolona, jednak jestem dobrej myśli i mam nadzieję, że dostanę się na wymarzone studia. Chciałabym studiować fizjoterapię w Krakowie, ale los pisze różne scenariusze, więc staram się być przygotowaną na więcej możliwości.

Dziękuję za rozmowę.

Największe sukcesy Joanny Czubek:

– Złoty medal mistrzostw Polski w Elblągu w 2023 roku – I Liceum Ogólnokształcące w Sanoku
– Brązowy medal mistrzostw Polski w Elblągu w 2024 roku – I Liceum Ogólnokształcące w Sanoku
– 5. miejsce mistrzostw Polski w 2018 roku – Szkoła Podstawowa w Niebieszczanach
– 6. miejsce mistrzostw Polski w 2017 roku – Szkoła Podstawowa w Niebieszczanach
– MVP turnieju szkolnych mistrzostw Polski w Elblągu – 2024
– Król strzelców mistrzostw Polski – 2023
– 2 x MVP Sanockiej Ligi Unihokeja Kobiet
– 1 x Najlepsza w ataku Sanockiej Ligi Unihokeja Kobiet
– 1 x mistrzostwo Sanockiej Ligi Unihokeja Kobiet
– Debiut w rozgrywkach ekstraligi kobiet – Gryf Rybarzowice 2023/2024
– Kilka medali mistrzostw Podkarpacia z I LO i SP Niebieszczany. Wiele statuetek dla najlepszej zawodniczki turniejów

2022 rok, zwycięstwo w SLUK i nagroda dla Najlepszej w ataku dla Joanny Czubek. Na zdjęciu również Michał Leś, członek zarządu Stowarzyszenia Sanocki Unihokej

foto: Tomasz Sowa (5), materiały nadesłane, archiwum prywatne

foto nagłówek: grafika poglądowa